ทำงาน

เริ่มทำงานมาแล้วหนึ่งเดือน เงินเดือนเดือนแรก ยังไม่เท่าค่าขนมที่เคยได้เลย แต่ว่าเรื่องอื่นที่มันนอกเหนือจากเงินนั้น มันเยอะ จริงๆ เข้าไปวันแรก เค้าให้สเก้ด ลายที่จะเอาไปทำกระเป๋า แบบ ลายการ์ตูน กราฟฟิคง่ายๆ น่ารักๆ ที่แย่คือ มันต้องวาดมือ รู้สึกเหมือนมือกุดเลย คิดไรไม่ออก วันแรกในที่ทำงาน ไม่รู้จักใครซักคน แอร์ก็หนาว มือก็แข็ง กดดันมาก แล้วมันก็ผ่านไปแบบไม่ทันรู้ตัว วันที่สอง สาม สี่ ..เป็นอาทิตย์ที่หนึ่ง ที่สอง งานเริ่มหนักจนเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว การกินข้าวกลางวันเริ่มสนุกขึ้นเรื่อยๆ เรื่องตลกที่เค้าขำๆเราก็ค่อยๆเข้าใจ ตอนนี้ยังรู้ชื่อไม่ครบทุกคน แต่บรรยากาศก็อบอุ่นพอสมควร หายเกร็ง เริ่มเป็นตัวเอง งานที่ทำก็เริ่มเข้าที่เข้าทาง อย่างน้อยก็เราพอใจ ทำแล้วภูมิใจในงานของตัวเอง รู้สึกว่าวันนึงเราทำอะไรได้ตั้งหลายอย่าง ทั้งสร้อย กำไล กิ๊บ แล้วกระเป๋าอีกครึ่งใบ ไม่นานงานก็กองเต็มโต๊ะ ได้รับความไว้วางใจจากรุ่นพี่ งานด่วนหลายๆอย่างจึงถูกโยนมา ไม่เครียดนะ รู้สึกดีที่เค้าไว้ใจ งานหนักไม่กลัว ห่วงพวกความรู้สึกมากกว่า เคยกลับบ้านเลทประมาณหกโมง ละก็ยาวเป็นหนึ่งทุ่ม กลับบ้านไปนี่แทบจะเป็นลมเพราะว่าหิวมากกกกกกก ดึกสุดที่ทำก็สี่ทุ่มครึ่ง เป็นวันที่สนุกมาก มีแต่คนที่สนิทๆและสนุกๆอยู่กันจนดึก เพราะว่าทำงานกันไม่เสร็จ ได้ไปกรุงเทพกับพี่ๆเค้าด้วย เค้าให้บูธนึงกับเราเลยนะ เป็นบูธที่เรารับผิดชอบ มีแต่งานของเราที่โชว์ เสียงตอบรับจากลูกค้าก็โอเค เค้ารู้สึกยังไงเค้าก็บอก เพราะว่าเค้าไม่รู้ว่าเราเป็นคนทำ ดีเนอะ จากตอนแรกที่กลัวการทำงานออฟฟิส ไม่คิดว่าตัวเองจะสามารถตื่นเช้าได้ทุกวัน ไม่คิดว่าจะนั่งทำงานตั้งแต่เช้ายันเย็น หรือยันดึกได้โดยไม่เบื่อ คิดถูกจริงๆกับการก้าวครั้งนี้